Het Schadefonds is er voor slachtoffers van geweldsmisdrijven, die hierdoor ernstige lichamelijke en/of psychische problemen hebben of hebben gehad. Met een eenmalige uitkering geeft het Schadefonds erkenning aan slachtoffers van situaties die nooit hadden mogen gebeuren.
In het digitale magazine leest u meer over wat het Schadefonds doet voor slachtoffers. Ook vindt u er verhalen van slachtoffers en een interview met Susanne van Gog, coördinator bij CSG Brabant-Oost. Heeft u interesse in het magazine, mail dan naar: info@schadefonds.nl.
Komen alleen zedenslachtoffers in aanmerking voor een reguliere aanvraag, of ook slachtoffers van andere misdrijven?
Het Schadefonds is er voor slachtoffers van geweldsmisdrijven. Naast zedenslachtoffers kunnen ook slachtoffers van bijvoorbeeld mishandeling of mensenhandel een aanvraag indienen.
Adviseren jullie dat wij alle slachtoffers attenderen op het Schadefonds? Ook al denkt de casemanager dat het slachtoffer niet in aanmerking komt?
Een slachtoffer mag natuurlijk altijd een aanvraag bij ons indienen. Als een casemanager denkt dat een aanvraag niet aan de voorwaarden voldoet, is het raadzaam om dit ook aan het slachtoffer te vertellen. Dan weet het slachtoffer beter waar hij/zij aan toe is. Ook kan een casemanager altijd contact opnemen met onze relatiebeheerder om de zaak voor te leggen en te bespreken of het doen van een aanvraag zinvol is.
Soms is de schade heel groot of heeft een slachtoffer veel kosten voor een medische behandeling. De uitkering van het Schadefonds dekt dan niet alle kosten en/of schade. Waar kan het slachtoffer terecht voor verdere vergoeding?
Bij de pilot eigen risico wordt het eigen risico van het slachtoffer vergoed. Indien er meer medische hulp nodig is, bestaat de kans dat de zorgverzekering dit betaalt. Daarnaast kan een slachtoffer van een zedenmisdrijf bij het Schadefonds een reguliere aanvraag indienen. Kijk wel altijd goed of een slachtoffer voldoet aan de voorwaarden die hiervoor worden gesteld. Ook kan het slachtoffer alle gemaakte kosten proberen te verhalen op de dader als er een rechtszaak komt.
Waarom wordt de uitkering verrekend met een eventuele schadevergoeding?
Het Schadefonds houdt bij het geven van een uitkering rekening met de schadevergoeding die het slachtoffer langs strafrechtelijke of burgerrechtelijke weg kan verhalen of heeft verhaald en met overige vergoedingen van schade die als gevolg van het misdrijf aan het slachtoffer zijn of kunnen worden verstrekt. Als alle materiële en immateriële schade van het slachtoffer al op andere wijze is vergoed, dan is een uitkering uit het Schadefonds niet mogelijk. Het slachtoffer heeft namelijk dan al zijn schade vergoed gekregen. Het Schadefonds verstrekt de uitkeringen vanuit belastinggeld en heeft een vangnetfunctie voor slachtoffers die hun schade niet op een andere manier vergoed kunnen krijgen.
Het Schadefonds brengt reeds ontvangen vergoedingen in mindering op de uitkering. Dit staat artikel 6 van de Wet schadefonds geweldsmisdrijven. Wij verrekenen vergoedingen die betrekking hebben op de geleden immateriële schade, gemaakte kosten voor herstel (van het letsel) en schade als gevolg van verlies van arbeidsvermogen.
Welk percentage van de aanvragen voor seksueel geweld wordt toegewezen?
Op dit moment wordt ongeveer 70% van de zedenaanvragen toegewezen. Dit betekent echter niet dat elke zedenzaak 70% kans maakt op een uitkering. Wij bekijken per zaak goed wat er gebeurd is en of het slachtoffer recht heeft op een uitkering. Alleen wanneer aan alle voorwaarden voor een reguliere aanvraag voldaan wordt, kunnen wij de uitkering toewijzen.
Hoe gaan jullie om met wel letsel, maar geen herinnering aan de gebeurtenis vanwege middelengebruik of -toediening?
Wij kijken dan of er voldoende objectieve aanwijzingen zijn waaruit blijkt wat er precies gebeurd is. Bijvoorbeeld een getuigenverklaring of bekentenis van de dader. Lichamelijk letsel zegt namelijk niet hoe (en wanneer) het slachtoffer dit opliep (bijvoorbeeld: of sprake was van een situatie met dwang). Ook als iemand drugs in het lichaam heeft, is niet duidelijk of diegene dat zelf innam of onvrijwillig toegediend kreeg.
Is het ontvangen van psychische hulp met betrekking tot het seksueel geweld voldoende voor het aannemelijk maken van de aanvraag?
Nee, als een slachtoffer van een zedenmisdrijf ouder dan 12 jaar is, hebben wij objectieve informatie nodig die het verhaal van het slachtoffer onderbouwt. Objectieve informatie is bijvoorbeeld een aangifte. Alleen medische informatie is voor ons niet voldoende om het zedenmisdrijf aannemelijk te kunnen achten.
Als een slachtoffer geen letsel heeft en geen aangifte wil doen maar wel psychische schade heeft opgelopen, is het dan de moeite waard om dit slachtoffer door te verwijzen?
Wij kijken naar zowel het lichamelijk als het psychisch opgelopen letsel. Het is dus niet zo dat alleen slachtoffers met lichamelijk letsel een aanvraag kunnen doen. Ook zijn sommige misdrijven zo ernstig, dat het Schadefonds ervan uitgaat dat het slachtoffer altijd ernstig psychisch letsel oploopt (vooronderstellen). Bij zedenmisdrijven wordt ernstig letsel voorondersteld.
Om het misdrijf aannemelijk te kunnen achten, moeten wij beschikken over objectieve informatie. Als er geen aangifte is gedaan, moet er dus andere objectieve informatie beschikbaar zijn die het verhaal van het slachtoffer ondersteunt. Als dit er niet is, is de kans op een toewijzende beslissing helaas klein.
Als het slachtoffer wel aangifte heeft gedaan, maar deze niet in bezit heeft, kunnen jullie die dan opvragen bij politie?
Ja, de aangifte kunnen wij opvragen bij de politie of justitie. Het is wel handig als het slachtoffer het proces-verbaalnummer aan ons doorgeeft. In sommige gevallen krijgen wij de aangifte niet van de politie of justitie. Bijvoorbeeld als het onderzoek nog bezig is en het voor dit onderzoek van belang is de aangifte nog niet te verstrekken. Dit kan op dat moment gevolgen hebben voor het beoordelen van de aanvraag.
Hoe gaan jullie ermee om als de politie geen aangifte opneemt (ontmoedigingsbeleid)? Oftewel: hoe zwaar weegt het proces-verbaal voor jullie om te beslissen of een slachtoffer wel of geen vergoeding krijgt?
Als er geen aangifte is gedaan door het slachtoffer, kijken we naar andere objectieve informatie die beschikbaar is en die het verhaal van het slachtoffer kan ondersteunen. Als de politie adviseert geen aangifte te doen, kan er bijvoorbeeld wel een informatief gesprek zeden hebben plaatsgevonden. Dit kunnen wij dan opvragen. Afhankelijk van wat hierin staat en hoe uitgebreid dit is, kunnen wij dit meenemen bij het beoordelen van de aannemelijkheid van het misdrijf.
Als er geen aangifte is gedaan, moet er dus andere objectieve informatie zijn om tot een toewijzing te komen. Per zaak bekijken wij wat voor andere objectieve informatie er is en in hoeverre dit bruikbaar is voor ons.
Moet het slachtoffer voor een snelle afhandeling van de aanvraag aangifte doen?
Wij hebben een beslistermijn van zes maanden. Als er een aangifte is gedaan door het slachtoffer en deze is duidelijk en er zijn geen andere vragen, kan een aanvraag sneller worden beoordeeld. Als er geen aangifte is gedaan, moet er worden gekeken of er andere objectieve informatie is die het verhaal van het slachtoffer ondersteunt. Het zou daarom langer kunnen duren voordat dat deze informatie bij ons binnen is. En dus kan het ook langer duren voordat op de aanvraag beslist wordt.
Wanneer het slachtoffer geen aangifte doet, helpen dan letselfoto’s die door de medicus (CSG-verpleegkundige) zijn gemaakt?
Letselfotos’s vallen onder medische informatie. Het feit dat iemand bepaald fysiek of psychisch letsel heeft, geeft echter geen uitsluitsel over wat er is gebeurd. Medische informatie kan een verklaring van het slachtoffer over de aannemelijkheid doorgaans slechts in (zeer) beperkte mate ondersteunen. Daarom is het Schadefonds bij de beoordeling van de aannemelijkheid van het geweldsmisdrijf terughoudend in het gebruik van medische informatie. Zo nodig wordt in het individuele geval wel bekeken of de medische informatie zich leent ter onderbouwing van de aannemelijkheid van wat er is gebeurd.
